علاوه بر این با تغییر کاراته به هنر رزمی واقعی ژاپنی ، یک بودو Budo که نفوذش یکی از دلایل مهم و اصلی این رشته بود به وجود آمد به همین دلیل او را پدر کاراته دو مدانند . با توجه به درگیری یوشی تاکان Yoshitakan در کاراته پیشرفت تکنیکی و تغییرات مخصوص و اصلی بوده که آن سبک مورد تمرین را از آن لحظه به بعد متغیر ساخت . موقعیت هایی ایستایی بالا با موفقیت های ایستایی پایین و قدرتی عوض شد . این شامل یک پای عمود بر زمین و ثابت بر زمین ، زانوی سوار بر پنجه هامی شد .

چنین تغییراتی به سرعت تلاش و سختی تمرینات را وارد بعدی دیگر کرد و فشار بیشتری را بر ذهن و بدن کاراته کاران وارد آورد .همواره بر آنچه باعث الهام گیکو  Gigo برای ایجاد موقعیت ایستایی پایین شده است تفکراتی شده است . بعضی می گویند کندو Kendo یک هنر رزمی که او انجام می داد بوده است که باعث الهام برای تمرینات در مبارزه Kumite شده است . باور این مسئله دشوار است اگر بگوییم آنچه گیکو به وجود آورد از نظر حالت ابستایی پایین مشابه کندو نمی باشد .

به نظر می رسد ماهیت اصلی این پیشرفت از نبوغ گیکو سرچشمه می گیرد . علاوه بر این تغییرات ضربات جدید توسعه یافتند که با توجه به موقعیت های بدن متفاوت بودند .

همچنین ضربه ی مشت ( تسوکی ) به وسیله ی یوشی تاکا به وجود آمد که همه ی آنها تکنیک های کاراته اوکیناوا را غنی تر نمود و ضربات ذخیره ای این سبک ها را محدود کرد .

اگر ما به تمرینات گسترده و وسیع مبارزه ( کومیته ) و پا فشاری بر تکنیک های برتر را در نظر بگیریم همه ی این ها باعث تغییرات وسیع به کاتا  Kata موجود می شود . با ایجاد کاتا جدید به نظر من ما تباین خاصی را میان کاراته دو و کاراته اوکیناوا خواهیم داشت . تا حدی که می توان گفت یک هنر رزمی ژاپنی دیگر ایجاد شده است .

این مسئله با استفاده از کاراته دو و همچنین کانجی Kanji برای کاتا ( بدون استفاده از لهجه ی چینی ) کاملاً بارز است . ولی همه ی استادان اوکیناوا پس از سال ها اعتراض به این تغییر نام که توسط فوناکوشی انجام شده بود ، در روزنامه ها به اعتراضات خود ادامه می دادند ، سرانجام مورد قبول واقع شد و تقریباً در تمامی سطح های اوکیناوا شامل کوآن ، Kuan  ، هاناشیرو Hanashiro  ، میاگی Miyagi ، موتوبا Motoba ، 
یابا  Yaba، گسوکوما Gusukuma ، مائه گاساکا Maegusuku  و چی بانا Chibana دور هم جمع شده و این نام گذاری جدید فوناکوشی را به سال ها قبل در کتاب کیهون کاراته دو Karatedo Kyohan آمده بود را مورد تأیید قرار دادند .

امروزه اگر شما با نمایندگان سبک Okinawa رو به رو شدید آنها فقط از دو یا سه سبک اصلی سخن می گویند و بقیه کاراته را تغییراتی از این سبک ها می دانند .

امیدوارم پس از خواندن این مقاله به این نکته پی ببرید که شوتو کای کاراته دو Shoto Kai Karate Do یا بودو تحت نفوذ استاد فوناکوشی و پسرش گیکو نسبت به اصلیت اوکیناوا آن بسیار تغییر کرده است و تصور کنید که این اوکیناوا هست که از تاریخچه ی کاراته دو اطلاعاتی سطحی دارد .

بنا بر این باید گفت تکواندو همان کاراته دو می باشد ( همه می دانند کاراته دو تأثیر شگرفی بر تکواندو داشته است ولی هیچکس نمی گوید که تکواندو همان کاراته دو می باشد )تفاوت بین کاراته اوکیناوا و کاراته فوناکوشی نیز این چنین با یکدیگر متفاوتند . هیچ سبکی همانند شوتوکای از یوشی تاکا تأثیر نپذیرفته است . بدین دلیل است که دوستان نزدیک او همانند گنشین هیرونیشی  Genshin Hironhshi و شی گرا ایگامی Shigera Egami  هردو از استادان برتر شوتوکای و شوتوکان بوده و از استادان موفق دوره ی خود محسوب می گردند . دو نفر از دیگر کسانی که به شدت تحت تأثیر فوناکوشی تغییراتی را در کاراته دو ایجاد کردند هیچ گاه زیر نظر گیکو فوناکوشی تمرین نکردند . من در مورد ایسائو اوباتا Isao Obata و ماسائوشی ناکایاما Masatoshi Nakayama صحبت می کنم که در آن سال های حساس خارج از ژاپن زندگی می کردند و آنها هیچ گاه فوناکوشی را به خوبی نمی شناختند و شاید هم هیچ گاه او را ندیدند .

تغییراتی که این دو کاراته کار بر کاراته دو ایجاد کردند ممکن است نسبت به آنچه تحت راهنمایی استادانشان فراگرفته اند متفاوت بوده و به عنوان هوشمند ترین کاراته دو مدرن به حساب آید .

به نظر بسیار واضح است که کاراته دو همچنان که به وسیله ی ترکیب پدر و پسر یعنی گیچن فوناکوشی و یوشی تاکا فوناکوشی به وجود آمده یک پدیده ی اصلی و ژاپنی است .سبکی جدید که اثر ریشه های اوکیناوایی در آن مشهود است . باید در نظر  داشت این نکته ، شوتوکان ( قبل از سال 1950 ) ئ شوتوکای ( پس از سال 1950 ) یکی از سبک های هنرهای رزمی می باشد که با تکنیک ها و فلسفه اش بسیار متمایز بوده و مستقل از کاراته اوکیناوا است . سبک فوناکوشی نفوذ در ریشه های گذشته اش ( سبک های کاراته اوکیناوا ) دارد